تربیت قرآنی

نقش خانواده در تربيت قرآنی فرزندان

روان‌شناسان، پژوهشگران، جامعه‌شناسان، علمای اخلاق و علمای دين، همگی بر نقش حساس و ارزشمند خانواده در پرورش كودكان تأكيد می‌‌كنند و همچنين در اسلام نيز تأكيد بسياری بر نقش خانواده و پدر و مادر بر تربيت فرزندان انجام شده است.

نقش دوستان در ترييت قرآنی فرزندان

گروه همسالان معمولاً بعنوان الگو يا نمونه رفتاری تلقی می‌‌شوند كودكان و نوجوانان علاقه دارند خود را از نظر لباس، زبان، بيان واژه‌ها و رفتار و كردار با ارزش‌های گروه همسالان همرنگ و همنوا كنند در ميان آنها معمولاً نوعی قانون ناگفته و نانوشته وجود دارد كه بيانگر كارها و چيزهای خوب و بد زشت و زيبا، پذيرفتنی و ناپذيرفتنی است، اين قوانين بطور كلی مؤيد رفتارهای گروهی هستند. بدين ترتيب می‌توان گفت كه كودكان و به ويژه نوجوانان در دوستی آسان‌گير، افراطی و اسير رفاقتند.

نقش مساجد (به عنوان پايگاه‌های تبليغ دين) در تربيت قرآنی فرزندان

يكی از نقش‌های كليدی در تربيت قرآنی، دينی و تبليغ احكام دين و پرورش انسان‌های مسلمان و معتقد به شريعت اسلام را مساجد برعهده دارند.

تمامی اديان مكانی را برای نشر ديدگاه‌های خود دارند در اسلام اين وظيفه بسيار حساس برعهده مساجد گذاشته شده است، بنابراين نمی‌‌توانيم از مذهبی‌‌شدن و قرآنی‌‌شدن كودكان و نوجوانان صحبت كنيم مگر اينكه به جايگاه مساجد و كانون‌های مذهبی اشاره كرده باشيم.

نقش رسانه‌های گروهی در تربيت قرآنی فرزندان

(( يك كودك عادی تا سن 16 سالگی مدت زمان بيشتری را به تماشای تلويزيون گذرانده تا به شركت كردن در مدرسه...))

اين جمله بيانگر تأثير و نفوذ رسانه‌های گروهی و به ويژه تلويزيون بر كودكان و نوجوانان است.

با امكاناتی كه تكنولوژی در ايجاد و پخش سرگرمی‌‌ها، دانستنی‌‌ها و بطور كلی دانش و فن فراهم كرده است تأثير زيادی بر سرنوشت انسان‌ها داشته است.

تلويزيون به رفتار انسان شكل می‌‌دهد، رسانه و به ويژه تلويزيون اگر برنامه‌هايش آموزنده اثر‌گذار و سر‌گرم‌كننده باشد، می‌‌تواند پس از خانه و مدرسه و مسجد ركن چهارم تربيتی برای كودكان و نوجوانان قلمداد شود كه در اين سوژه نقش رسانه و به ويژه تلويزيون در تربيت قرآنی فرزندان تاكيد بيشتری شده و عملكرد رسانه را در زمينه تربيت قرآنی كودكان و نوجوانان بررسی و آسيب‌شناسی كنيم و مسئولان رسانه‌ها را نسبت به يكی از وظايف خود كه ايجاد تربيت دينی و قرآنی در جامعه است بيش از پيش آگاه كنيم.

حال که از عناصر نقش آفرین در تریبیت فرزندان مخصوصا درباره خانواده سخن گفتیم بیایم کمی به مطلب جزئی تر بنگریم و کارهایی که والدین باید برای فرزندانشان انجام دهند تا تربیت صحیح را شاهد باشند را از منظر قرآن مروری داشته باشیم...

تا جایی که بنده یافتم، در قرآن کریم تنها در مورد 4 نفر به روابط پدر و فرزند از حیث تربیتی اشاره شده است:

الف) حضرت یعقوب و فرزندانش که در سوره یوسف به تفصیل آمده
ب) حضرت نوح و فرزندش (هود / 42 و 43)
ج) حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل (صافات / 101 و 102)
د) لقمان حکیم و فرزندش (لقمان/13 تا 19)

نظرات شما عزیزان: